Saters- en Bacchantengilde Geel

Verbroedering met Reynaert Wijngilde Lokeren
Zaterdag, 13 juni 2009

Op een mooie zaterdag (13 juni 2009) hadden wij, Saters & Bacchanten, een verbroedering met de Reynaert Wijngilde uit Lokeren. Prachtig weertje midden in een wisselvallig weekje van regen en zonneschijn.
's Morgens om 10 uur arriveerden de met de bus gekomen Lokenaren, waar wij met 20 Saterkes en Bacchantekes op stonden te wachten. Had ik al iets eigenaardigs aan het busje gevonden, omdat het lichtelijk scheef hing, maar al snel kwam ik tot wat daar de reden van was, want ze kwamen beladen met cadeautjes uit de bus op ons toegestapt.
	Den Eddy bezweek bijna onder die lading van cadeautjes, zodat ik (Jack) hem wel een handje ging helpen. Met een pracht van een mand en ook nog wat fleskes in de hand riep ik “ik ben er vandoor", zodat iedereen moest lachen.
		Na vele handen te hebben geschud gingen wij aan tafel, om samen te genieten van elkaars gezelschap, een bakkie koffie en appeltaart, terwijl onze Eddy verwelkomende woorden uitsprak en iets vertelde over S&B.
Tijd in de gaten houden, want als het gezellig is dan vliegt de tijd. We hadden een afspraak om 11 uur bij Wim Liekens in Lichtaart.
Met een stoet van bus, auto’s en uitgelaten velomannekes arriveerde we stipt op tijd bij de Wim, die ons al stond op te wachten. Babbeltje over zijn druifkes en verdere planning van zijn al klein opgezette bedrijfje. Lekkere wijntjes had hij en we kregen er een vijftal te degusteren (Phoenix, Johannitter, Bianca, Regent en nog eentje die ik niet meer weet, want was ff niet bij de les. Reden “babbel met een bierkenner").
Mooi had hij zijn druifkes verzorgd en een pracht van een optrek van Thermowood (sparrehout dat onder hoge druk was behandeld).
	Afscheid is onvermijdelijk en daar gingen wij weer om bij “Molen van ’t Veld” een broodmaaltijd te nuttigen. Om 12u45 arriveerden we daar en werden opgewacht door een eigenaardig, maar leuk duo Carlo & Marc, die ons de koffie, voorgesmeerde boterhammen met kop, kaas, ham en koffiekoeken toespeelden.
	Daar was ieder het er over eens, dat de omgeving van Geel zeker iets te bieden had, van pracht en schoonheid. Een vijver waar enorme goudkarpers in zwommen trok ieders aandacht. Ook de geweldig mooie gebouwen brachten velen in beroering, en het museum liet het verleden weer leven. Ook hier was een tijd aan gebonden, waardoor we onze hardwerkende vrienden Marc&Carlo moesten achterlaten. Die zorgden voor het proper achterlaten van het gehuurde lokaal.
Wij vertrokken om 13u45 naar de “Geitenboerderij Polle”. Daar werden we ontvangen door een echte “Geitenboerin”.
	Wat een schattige beestjes zijn dat. Ze werden dan ook door velen geaaid en er waren er bij die er volgens mij wel eentje mee zouden willen nemen. Allemaal wit, dachten wij, maar volgens de geitenboerin niet allemaal, want er was ook wat zwart in deze kudde, omdat in het verleden er een donkere ram aanwezig was geweest. Die had zijn sporen achter gelaten. Ze zei ons ook nog dat die nakomelingen ook hun oortjes lieten hangen (hangoorgeiten), maar misschien waren ze wat verdrietig volgens mij.
	Een hele klus voor z’n vier rammen om een dik 100 tal toekomstige mama’s te vertroetelen en te bespringen. "Bij de lurven vatten" is ook een gezegde, wat verluide naar de kwastjes die bij de geit links en rechts aan zijn nek hangen. Als je het beestje daar bij vastpakte dan ging het gedwee met je mee (pijnlijk denk ik, al kopstoten ze er maar gewoon op los).
De boerin vertelde dat er geen riolering was en dat er achter de boerderij een rietveldje was aangelegd, waar het vervuilde water gezuiverd werd. Ecologisch noemen ze dat. Goe bezig.
Sommige oudere dieren bleven ongeïnteresseerd liggen, want die tweevoeters kende ze al en gaven hun toch geen lekkers.
Wat een leven: geef je je hele leven melk aan den geitenboer, dan belandt je uiteindelijk in een broodje kebab of mag je op den oudere tour. Dat laatste was alleen voorbestemd aan die, die nog potentieel waren voor den fok en behoudend voor het ras.
	Met een filmpje, een bakkie koffie en wat kaas van het geitje waren we even onder de pannen en werden we op de hoogte gebracht dmv een filmpje "Geit en geit be’be’". In het filmpje was er een vragenspelletje van een dom blondje en de geitenboer, die sommigen aandachtiger deden kijken naar het filmpje.
	Met een half uur vertraging vertrokken wij naar een van mijn geliefde stekjes, namelijk Juul Molenberghs Home Brewery (Brouwerij De Viet), waar wij hartelijk werden ontvangen door Juul en zijn vrouw Stanske.
		Ik had met Juul afgesproken om samen met Rudy te tappen, zodat hij en zijn Stanske de gasten konden toespreken en voorzien van een paté, dat op Zeuntbrood werd uitgedeeld. De Zeunt is een door Juul bedacht bier, dat in de omgeving van Geel wordt uitgeschonken en grootschalig gebrouwen in de proefbrouwerij.
Ieder genoot van al die lekkere bieren, want er waren er 3 op tap en 3 in de koelkast, dus voor ieder wat wils.
Er werd lustig gebabbeld en lekker bier gedronken, maar ook hier moesten wij jammer genoeg vertrekken, want wij werden verwacht aan S&B clublokaal (18u15), waar die ijverige BBQ-boys (Marc en Carlo) al behoorlijk aan het bakken waren.
Afscheid nemend van Juul en zijn vrouw Stanske scheepten wij in en begaven ons naar S&B club.
	Jongens wat een prachtig weertje hadden we en het was nog niet gedaan, want buiten eten is wat we bij S&B het liefste doen. Al genietend van de mooie omgeving babbelden wij en dronken wij ons eigen gemaakte wijn en biertjes. Het eten was klaar en we konden ons bordje vol scheppen, wat ieder naar hartenlust ook deed.
BBQ Carlo had even de gedachte dat hij een superman was, want hij trok zijn schort over zijn hoofd en maakte daarbij rare geluiden. Plezier moet je hebben en ook Marc deed er een schepje bovenop.
	Het was uiteindelijk tijd om onze gasten te moeten zien te vertrekken, want ook die moesten nog een uurtje bussen. Een dag om niet te vergeten, want ook hier houden we weer leuke herinneringen aan over. We zullen elkaar weer zien bij onze return naar lokeren. We kijken er nu al naar uit.
Met dank aan Fons De Busser, die de hoofdverantwoordelijke was, en allen die deze dag tot een succes hebben gemaakt.
Drukfouten voorbehouden.
Met vriendelijke groetjes, verslaggever Jack Tuip.